Mie van Bartjes

Eén van de allereerste gidsen van wie ik me bewust was, was mijn overleden overgrootmoeder. Bijgenaamd Grootje van Etten. Ik was nog heel klein toen ze overleed, ik had weinig tot geen bewuste herinneringen aan haar. Toen we "gesprekken" kregen zei ik ook altijd Grootje van Etten tegen haar hoewel dat eigenlijk niet goed klonk, zo praat je over iemand, niet met...... Op een gegeven moment zei ze: Zeg dan Mie. Ik was toch een beetje van de kook. Van deze naam had ik nooit gehoord, na wat vragen aan mijn ma, wees die me in de richting van één van de weinigen die dit nog kon weten. Tante Riet, toen ik aan jou vroeg hoe Grootje van Etten heette gaf jij mij de bevestiging dat ze echt Mie (van Bartjes) genoemd werd. Je hebt me nooit gevraagd waarom ik dit vroeg. Als je deze blog leest krijg je hierop alsnog een antwoord. Voor mij voelt dit als een bewijs dat ik echt met haar praat (en niet zo gek ben als een draaideur ;-) ). Een vreemd maar heerlijk gevoel zo'n familieband door tijd en ruimte heen.