Natuurlijk is er soms sprake van duidelijk ontoelaatbaar en onaanvaardbaar gedrag. Maar veel vaker zijn het woorden of daden die op verschillende manieren geïnterpreteerd worden.

 

Ofwel je geeft vanuit je eigen gekleurde wereld invulling aan wat een ander doet of zegt.

Je hoort wat je wilt horen, je ziet wat je wilt zien en je voelt wat je wilt voelen.

 

Het is de betekenis die jij eraan geeft, die zorgt dat je ineens compleet uit je slof kan schieten. En je dingen zegt waar je later misschien wel spijt van hebt.

Iets gebeurt er in jou, waardoor je de controle verliest.

En dat is iets wat we niet graag doen. Controle verliezen.

 

Je kunt je natuurlijk afvragen in hoeverre je controle verliest. Is er überhaupt al sprake van controle als je problemen ervaart?

 

Laten we eens uitgaan dat je gelijk zou hebben. Die ander is het probleem. Die bezorgt jou een rotgevoel. Je hele dag is naar de haaien en met een beetje pech nog meer dagen ook. Want loslaten is vaak wel een dingetje.

 

Een nare opmerking of misschien alleen al een bepaalde blik van een ander kan je dagenlang gegijzeld houden. Het blijft maar door je hoofd spoken.

 

Als je het zo bekijkt, ben je behoorlijk kwetsbaar. Volledig afhankelijk van wat een ander doet of zegt.

 

Stel je voor dat het echt zo zou zijn. Dat het gedrag van een ander bepalend is voor hoe jij je voelt.

 

Dan ben je toch vogelvrij. Dan moet je echt gaan zitten hopen dat een ander een beetje genade kent. En je lief en met respect behandeld. Zodat jij je fijn kan voelen.

 

Dit is echt een super ongemakkelijke positie. Je bent afhankelijk en weerloos. De ander kan jouw leven maken of breken

 

Met alle gevolgen van dien. Want zoals eerder gezegd, geeft zo’n afhankelijke positie onwijs veel stress.

 

Stel je maar eens voor dat je ergens in een regenwoud loopt. Je bent alleen en terwijl je langzaam een weg baant tussen dichtbegroeide takken en bladeren, hoor je achter je een schril geluid. De angstaanjagende donkerte maakt het allemaal nog onheilspellender. Klappertandend voel je hoe een kille windvlaag langs je enkels gaat. Je voelt dat je elk moment besprongen kan worden door een tijger. De adrenaline giert door je lijf.

 

In dit voorbeeld zal duidelijk zijn dat je misschien wel echt in gevaar bent. Dan is het best goed als je adrenaline door je lijf giert en dat alles op “AAN” staat om jezelf zo snel mogelijk in veiligheid te brengen.

 

Maar wat als ik je vertel, dat deze toestand van “AAN” staan voor de meeste mensen een normale staat van Zijn is.

 

En dan staan ze niet AAN voor een tijger. Maar voor een werkgever die niet genoeg waardering toont. Of een partner die je niet meer lijkt te begrijpen. Of… vul zelf maar in wat jouw tijger is.

 

Ouders, partners, kinderen, werkgevers, vrienden, de caissière in de supermarkt, een onbekende op social media: het zijn allemaal tijgers maar dan vermomd in een menselijke vorm.

 

Overigens gaat het niet alleen om mensen. Was dat maar waar. Mogelijk had je dan nog een kans gehad om het allemaal onder controle te houden.

 

Nee, het is nog erger. Want ook omstandigheden en gebeurtenissen kunnen je balans verstoren. En dat hoeven echt geen grote dingen te zijn.

 

Denk maar eens aan een vakantie waar je het hele jaar naar uitkijkt. Net tijdens die periode huilt de hemel en is het één natte bedoening. Niets geen zwoele zomeravonden en bruine benen. Maar een kille, koude toestand. Je komt met een bleek smoeltje terug en terwijl jij terugkeert naar huis, breekt de zon door.

 

Wow… dit kan toch aardig wat frustratie geven. Wat een pech, zou je zeggen. Je had die vakantie zo nodig om tot rust te komen.

 

De ‘moderne tijger’ ligt echt overal op de loer. En ik kan je verklappen dat alleen het idee dat je elk moment te grazen genomen kan worden al genoeg is om je hele lichaam en geest te ontregelen. Met alle gevolgen van dien.

 

Want stress is de grootste veroorzaker van heel wat leed op allerlei gebied.

 

Veel mensen zijn zich al niet eens meer bewust dat ze continue onder stress staan. Ze vinden het heel normaal geworden dat ze boos, verdrietig, geïrriteerd, chagrijnig of uitgeput zijn.

 

Velen zijn zelfs overtuigd dat ze gewoon pech hebben als ze lichamelijke klachten hebben. Het zit in de familie of in de genen. En dus leggen ze zich neer bij een leven wat niet helemaal ‘je van het’. Het lot heeft beslist. Meer zit er niet in.

 

Terwijl het echt wel anders kan. En op een heel makkelijke manier.

 

Want hoe zou het voor je zijn als je niet meer contant getriggerd wordt door die buitenwereld? Als je zelf invloed zou hebben op hoe je je voelt? 

 

Misschien denk je nu nog dat dit niet kan, maar ik wil je vragen om je open te stellen. Niet voor mij, maar voor jezelf. Want dan kan er zomaar heel veel in positieve zin voor je gaan veranderen. 

 

Want ik gun jou dat je zelf regie gaat nemen. En dat je gaat leren om de macht en de kracht van de buitenwereld te ontmantelen. Zie het als een bom die je onschadelijk gaat maken.

 

Eenmaal onschadelijk gemaakt, heeft het geen impact meer. Zal het je niet meer kunnen schaden. 

Dan blijf je innerlijk rustig. Je kunt je misschien voorstellen hoe belangrijk die rust is voor je lichaam en geest.

 

Je kunt je misschien ook voorstellen dat wanneer je volledige controle hebt over je eigen gevoel, dat je het vechten, vluchten en bevriezen niet meer nodig hebt.

 

Die stress die verbonden is aan dergelijke acties verdwijnen dan ook.

 

En wat denk je van allerlei ongezonde gewoontes als te vet en teveel eten. Of teveel snacken en snoepen. Teveel drinken en eindeloos hangen op de bank.

 

Het zijn allemaal gewoontes die ergens uit voortkomen. Je wilt iets niet voelen. Om te vermijden, vlucht je in allerlei ongezond gedrag. En daardoor beginnen er aardig wat problemen te ontstaan. 

 

Je wilt het wel anders. Soms doe je ook wel pogingen. Maar zoals ik eerder al aangaf, het zijn allemaal leuke pogingen aan de oppervlakte, terwijl in de diepte de oplossing voor het grijpen ligt.